Άρθρο Γ.Πάντζα στην ΕφΣυν με τίτλο “Τα εγκαίνια της σφαγής και της θυσίας…”

Τα εγκαίνια της σφαγής και της θυσίας…

Υπάρχουν στιγμές και γεγονότα στο διάβα της ζωής που απλά σε αφήνουν άφωνο και αποσβολωμένο. Είναι αυτές οι στιγμές που η σκέψη σταματά και νιώθεις ανίκανος να εξηγήσεις και να ερμηνεύσεις έστω από μια πιο στοχαστική οπτική αυτά που συμβαίνουν γύρω σου. Είναι τα γεγονότα που σε αφήνουν παγωμένο και ταυτόχρονα αποδεκατισμένο ψυχικά, ακόμα και στα 81 σου χρόνια, όταν μάλιστα αντικρίζεις την εικόνα ενός οκτάμηνου βρέφους που κατέληξε από εισπνοή χημικών… Πόση φρίκη ακόμα..; Πόση αδίστακτη υποκρισία κρύβει μέσα της η ανθρώπινη ύπαρξη..; Πόση κατάντια του είδους, δημιουργεί και εκτρέφει ο ανθρώπινος νους.. ;Για το χρήμα..; Για την κυριαρχία των λαών..;

Παραδοσιακά, σε κάτι καινούργιο, σε μια επιτυχία, σε κάποια εγκαίνια, οι ανατολίτικοι λαοί, η κάθε οικογένεια στην επαρχία, ακόμα και εμείς..,  έσφαζαν και σφάζουν κάποιο ζωντανό για να γιορτάσουν το νέο, το καινούργιο, την επιτυχία. Αποκρουστικό θέαμα και αυτό.. Γιορτή μεγάλη σου λέει, καλείται πλήθος κόσμου και το γλέντι ξεκινά..

Αυτό έγινε και στην Ιερουσαλήμ. Γιορτή μεγάλη. Από μέρες είχαν προγραμματιστεί και ανακοινωθεί τα εγκαίνια της νέας πρεσβείας. Με τον «πλανητάρχη» σε ρόλο οικοδεσπότη, από τα μόνιτορ όμως.. Με την παρουσία υψηλών προσκεκλημένων και με μια χαζοχαρούμενη διάθεση να ξεχειλίζει. Όλα ήταν έτοιμα για το μεγάλο γλέντι. Για τον μεγάλο εορτασμό. Έλειπε όμως η θυσία. Η σφαγή.. Και αυτή δεν άργησε να έρθει..

Την ώρα που χασκογελούσαν γελοία σαν να ήσαν σε κάποιο χαμαιτυπείο, την ώρα που κοβόταν η κορδέλα δόθηκε το έναυσμα για την μεγάλη ‘’θυσία’’- σφαγή.  Παιδιά, γυναίκες, άντρες, άμαχοι, αδιακρίτως όλοι στον βωμό. Στον βωμό της υποκρισία, της απέχθειας και της φρίκης. Της νοσηρότητας και της αηδίας. 60 και πλέον ψυχές δολοφονήθηκαν. Γιατί τάχα παραβίασαν τα σύνορα. Γιατί τόλμησαν να αμφισβητήσουν και να διεκδικήσουν τα εδάφη των προγόνων τους, όταν εκδιώχτηκαν πριν από δεκαετίες.

Το θλιβερό σε αυτή την τραγωδία; Οι ‘’καθώς πρέπει’’ ανακοινώσεις της ΕΕ, που έκαναν λόγο για αυτοσυγκράτηση.. και απλά καταδίκασαν τις δολοφονίες.. Η Ευρώπη των λαών, της αλληλεγγύης και της συνοχής ως νέος πόντιος Πιλάτος ένιψε.. τα οπίσθιά της.. Κατάντια και υποκρισία των ισχυρών.. Απλά γιατί τα συμφέροντά τους είναι με αυτούς που έδωσαν την ‘’εντολή’’.

Αυτό είναι το διαχρονικό δόγμα στην σκακιέρα της παγκόσμιας επιρροής των ισχυρών. Το δόγμα που δεν υπολογίζει ανθρώπινες ζωές φτάνει να προωθούνται τα συμφέροντά του. Με χαρακτηριστικό το μίσος και την δυσωδία στον πυρήνα των αποφάσεών του. Με όχημα την ισοπέδωση των αξιών και του υπέρτατου αγαθού που είναι η ανθρώπινη ύπαρξη.. Ντροπή και αίσχος.. 

 

Γιώργος Πάντζας

Κοσμήτορας ΒτΕ

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αττικής